س: واحدة بتقول أنا فتاة عمرى 15 سنة بأحس إنى غريبة عن بيتى وبأحس إن البيت كله بيتعبى وفكّرت كتير إنى أسيب البيت لكن أروح فين؟ أسيب البيت ولا أعمل إيه ؟ حتى المس اللى بأحبها بحس إنـها بتبعد عنّى مش عارفه ليه ؟

ج: هى دى سن المراهقة بيكون فيها المشاعر الكتير اللى زى دى. نصيحتى ليكى كوّنى لك جو من الحب الكبير فى جو الخدمة، يكون ليكى بنات روحيين تحبيهم وصداقات روحية تحبيها. وما تفتكريش إن البيت ما بيحبكيش. دايماً الواحد فى السن دى بيكون يعنى حساس إزيد من اللزوم، وبيكون غيره وعايز يعنى المس دى تبقى بتاعته لوحده. إذا كلمت حد تانى يبقى ما بتحبهوش. أما البيت فخليكى فى البيت وحاولى إنك تحبى أهل البيت على قدر ما تستطيعى. أقعدى فى البيت أقرى كتب دينية أقرى قصص أقرى سير قديسين. وإنتِ فى البيت تبقى متسلية ومتعزية. فبالشكل دا ما تتعبيش نفسياً (إهتمام الله بالأشياء الصغيرة 18/08/1978).